Αυτό είναι το μυστικό για να επικοινωνήσεις με ένα θυμωμένο, παράλογο και τρελό άνθρωπο

Κι όμως, μπορείς να τους "κουμαντάρεις".  
Αν η πρώτη σου, αυθόρμητη αντίδραση είναι να νευριάσεις κι εσύ, προσπάθησε να συγκρατηθείς. Δεν θα βγει τίποτα καλό με το να τσακωθείς μαζί του, εκτός από το ότι θα προσφέρεις ψυχαγωγία στους γύρω σου! Μια λύση, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι να προσπαθήσεις να μην το πάρεις προσωπικά: να πείσεις τον εαυτό σου ότι αυτός που έχεις απέναντί σου πέρασε μια κακή μέρα και τώρα ξεσπάει πάνω σου (πράγμα καθόλου ευχάριστο, αλλά λιγότερο εξοργιστικό από το να νιώθεις ότι οι κατηγορίες του σε αφορούν προσωπικά).
Μια άλλη επιλογή είναι να προσπαθήσεις να ακούσεις προσεκτικά τι έχει να σου πει και στη συνέχεια να διαλέξεις πώς θα απαντήσεις, ανάμεσα σε τρεις μη επιθετικές προσεγγίσεις που πιθανότατα θα αποκλιμακώσουν την κατάσταση και θα οδηγήσουν σε λύσεις:
-Παραφράζοντας τα λεγόμενά του: "Από ό,τι καταλαβαίνω, σε γενικές γραμμές είσαι ικανοποιημένος με την απόδοσή μας, αλλά θα ήθελες να αυξήσουμε την παραγωγή για να είμαστε προετοιμασμένοι σε περίπτωση που έρθει κάποια μεγαλύτερη παραγγελία, έτσι δεν είναι;".
-Ζητώντας του περισσότερες διευκρινίσεις: "Είπες ότι δεν σε ικανοποιεί η τιμή που σου προτείναμε. Βοήθησε με να καταλάβω το γιατί, ώστε να καταλήξουμε σε μια τιμή που θα μας ικανοποιεί όλους".
-Αναγνωρίζοντάς τον: "Από ό,τι καταλαβαίνω, διαφωνείς με διάφορα σημεία της πρότασής μας και αμφιβάλλεις κατά πόσον είναι εφικτή η συνεργασία μας".
Επιπλέον, την ώρα που έρχεσαι αντιμέτωπο με έναν τέτοιο άνθρωπο, δώσε σημασία στη γλώσσα του σώματός σου. Σύμφωνα με τον καθηγητή ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Albert Mehrabian, το 55% των μηνυμάτων μας που λαμβάνει ο άλλος προέρχονται από τις κινήσεις και τη στάση του σώματός μας, το 38% από τον τόνο της φωνής μας και μόλις το 7% από τις λέξεις που επιλέγουμε για να εκφραστούμε! Απόφυγε, επίσης, τις αντιπαραθέσεις μέσω email ή τηλεφώνου, γιατί έτσι είναι ευκολότερο να γίνουν παρερμηνείες και να διαιωνιστεί η παρεξήγηση.

http://www.allyou.gr/psychology/sxeseis/4500-poio-einai-to-mystiko-gia-na-epikoinoniseis-me-thymomenous-paralogous-kai-treloys-anthropous 

Yπάρχει σωστός τρόπος να θυμώνεις;

Διαλέξτε τα σωστά κανάλια για τα αρνητικά συναισθήματα 

ώστε να μη γίνουν τοξικά.

Πόσες φορές θυμώσατε και υποσχεθήκατε στον εαυτό σας ότι δεν θα το ξανακάνετε γιατί δεν αξίζει; Και πόσες ακόμα φορές, είπατε στον εαυτό σας, ότι θα το πληρώσει ακριβά αυτός που σας προκάλεσε τον θυμό; Νομίζω ότι δεν χρειάζεται καν να απαντήσω (σας φαντάζομαι ήδη να κουνάτε συγκαταβατικά το κεφάλι σας). Οποιοσδήποτε είναι ο θυμός που νιώθετε, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα, απλά για να σας καταστρέψει την ζωή. Ο θυμός αποτελεί ένα υγιές συναίσθημα, παρόλα αυτά όταν ξεκινάει να σας ελέγχει, αποδεικνύεται τοξικός. Σας απασχολεί από την εργασία σας, δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις σας, και το κυριότερο απ΄ όλα; Σας πληγώνει. Όταν ο θυμός σας, ξεφεύγει από τα όρια, μπορεί να μετατραπεί σε χρόνιο άγχος, και αυτό με την σειρά του να προκαλέσει ψυχοσωματικές ασθένειες.

Για σκεφτείτε αυτό.... Μπορείτε να ελέγξετε τον θυμό σας πριν το κάνει αυτός; Ρίξτε μια ματιά στις παρακάτω συμβουλές :

1.      Έχεις μόνο δυο επιλογές: το εκφράζεις ή το κράτας μέσα σου.

Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά σε όλους μας. Όταν θυμώνουμε κάνουμε δυο πράγματα, (α) το εκφράζουμε και (β) το κρατάμε μέσα μας. Αν λοιπόν ακολουθήσετε τον (β) τρόπο, πολύ πιθανό να ζήσετε την «θαυμάσια» εμπειρία των χρόνιων ψυχικών και σωματικών παθήσεων, τις οποίες θα αποφύγω να αναφέρω για να μην δημιουργήσω περαιτέρω φοβίες.

Το κόλπο όμως εδώ είναι ότι αν επιλέξετε τον (α) τρόπο θα πρέπει να το κάνετε σωστά. Οι βρισιές, τα σπασίματα πιάτων, καψίματα σπιτιών, η βία και ότι άλλο, εύκολα μπορεί να σας παρασύρει σε άλλα μονοπάτια της ψυχιατρικής πτέρυγας.

Πριν «θυμώσεις», περίμενε. Πάρε μια βαθιά ανάσα, πήγαινε μια βόλτα, ξεκίνησε το kickboxing, γράψε, τρέξε και μετά έλα σε επαφή με τον θυμό σου. Σκέψου πώς θα μιλήσεις, τι θα πεις, και πόσο βλαβερές μπορεί να είναι οι λέξεις σου. Γιατί οι λέξεις αφήνουν χειρότερα σημάδια.

Επιλέξτε να είστε διεκδικητικές και καλές. Αν είστε σε ένα χώρο όπου δεν μπορείτε να μείνετε μερικά λεπτά για μόνες σας, αφήστε τον άλλο να καταλάβει ότι είστε πολύ θυμωμένες και θα χρειαστείτε χρόνο για να το επεξεργαστείτε.

2.      Σκέφτηκες ποτέ την ψυχοθεραπεία;

Ο θυμός μπορεί να ξεφύγει πολλές φορές από τα φυσιολογικά όρια. Ακόμα και αν εσείς έχετε τις καλύτερες προθέσεις να τον ελέγξετε, μπορεί να μην τα καταφέρετε και απλά να προκληθεί χειρότερη ζημιά. Αν έχετε δει τον εαυτό σας να αισθάνεται πόνο, ενοχές, λύπη, και «αρρώστεια», τότε επισκεφτείτε ένα ψυχολόγο. Αντιμετωπίστε το κατά πρόσωπο, επιτρέψτε στον εαυτό σας να τον αγαπήσετε και προσφέρετέ του το δώρο της θεραπείας.

Τέλος, θυμηθείτε ότι η ζωή είναι μικρή και θέλετε στο περισσότερο μέρος της να είστε ευτυχισμένες! Γιατί να είστε συνέχεια θυμωμένες; Αν είστε θυμωμένες με κάποιον το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να τον συγχωρήσετε, να τον αγαπήσετε ή να θέσετε όρια καθώς προχωράτε στην ζωή σας. Επιλέξτε αγάπη, ειρήνη, καλοσύνη, υγεία.

Σοφία Εφραιμίδου, MSc., Prof. Dip.

Ψυχολόγος Υγείας

http://www.marieclaire.gr/women/psycho/article/3044/yparxei-swstos

-tropos-na-thymwneis/

Διαχειριστείτε εποικοδοµητικά το θυµό σας

 Θυµώνετε µε το παραµικρό… Περνάτε τα όριά σας, εκρήγνυστε και µετά βυθίζεστε στις ενοχές. Γιατί δεν µπορείτε να ελέγξετε τον εαυτό σας;


Ο θυµός είναι ένα πανανθρώπινο, οικουµενικό συναίσθηµα, το οποίο απαντά σε ερεθίσµατα που απειλούν το αίσθηµα «δικαίου» µέσα µας, καθώς και την αυτοαξία µας.


Το να νιώθεις π.χ. προσβεβληµένος, υποτιµηµένος, καταπατηµένος ως προς τα δικαιώµατά σου, µπορεί εύκολα να σε εκνευρίσει στιγµιαία, ακόµη και να σε οδηγήσει σε µία έκρηξη οργής και επιθετικότητας, όπου ο έλεγχος του εαυτού χάνεται πλήρως και το άτοµο εισχωρεί σε µία ψυχολογία (αυτο)καταστροφική. Η ταχύπνοια, η ταχυκαρδία, η αύξηση της πίεσης του αίµατος, της αδρεναλίνης και της νοραδρεναλίνης είναι συνοδευτικές στον θυµό και επιβαρυντικές για τον οργανισµό.




Όταν ο θυµός στρέφεται προς τον άλλον, µπορεί να εκφραστεί µε λεκτική, µη λεκτική ή σωµατική επιθετικότητα, ενώ όταν στρέφεται ενάντια στον εαυτό µας, τότε συνδέεται µε καταχρήσεις, αυτοτραυµατισµούς, ενοχές, ακόµη και κατάθλιψη.


Η χρόνια συσσώρευση του θυµού οδηγεί σε µία κατάσταση χρόνιας και ήπιας «επιθετικής ετοιµότητας», η οποία καθιστά τον άνθρωπο παθητικο-επιθετικό και «ανειλικρινή» ώς προς τις συναισθηµατικές του ανάγκες.


Το ερώτημα είναι πως µπορείτε να διαχειριστείτε τον θυµό σας εποικοδοµητικά. Αν είναι κανείς άτοµο µε χαµηλές ανοχές, η βασική του παγίδα είναι η ετοιµότητά του σε καταστάσεις που το  απειλούν (π.χ. σε ανθρώπους που το αγνοούν), η οποία µεταµορφώνει αυτόµατα τον θυµό σε µοναδική συναισθηµατική του έκφραση.


Οµως, όσο πιο πολύ θυµώνει κανείς, τόσο λιγότερο αντικειµενικός γίνεται, µε αποτέλεσµα να πνίγεται σε χρόνια αισθήµατα αδικίας και αδυναµίας, που µε τη σειρά τους χτίζουν τις εύφορες συνθήκες για να ξανανιώσει έτσι µέσα από όλο και πιο ασήµαντα καθηµερινά γεγονότα.


Ο βασικός διαχωρισµός που πρέπει να κάνετε, είναι ανάµεσα στο ερέθισµα που σας προκαλεί τον θυµό και στις ψυχοσυναισθηµατικές σας αντιδράσεις σε αυτό. Συνήθως, υπάρχει µία λογική αναντιστοιχία.


Η καθηµερινή αυτοπαρατήρηση αναφορικά µε τη συχνότητα του θυµού σε µία τυπική µέρα, η καταγραφή των καταστάσεων που τον πυροδοτούν και οι επιπτώσεις του, θα σας φέρουν σε επαφή µε τον τρόπο µε τον οποίο λειτουργείτε και θα σας δώσουν αρχικά µια νοητική αίσθηση αυτοελέγχου.


Σε γενικές γραµµές, είναι υγιέστερο ψυχολογικά να εκφράζει κανείς τα συναισθήµατά του από το να τα καταπιέζει, αρκεί η έκφραση αυτή να µην είναι χωρίς οριοθέτηση. Σε κάθε περίπτωση, αν δυσκολεύεστε να δώσετε λύση σε έναν θυµό που νιώθετε να σας πνίγει, προτείνεται µία σειρά συνεδριών ψυχοθεραπείας σε συνεργασία µε ψυχολόγο.

Μυρσίνη Κωστοπούλου, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια    http://sciencearchives.wordpress.com