Αλάτι - To καλό, το κακό και το νόστιµο!

Η ιστορία του αλατιού 
Η ιστορία του αλατιού είναι συνυφασµένη µε την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισµού. Από πολύ νωρίς είχε γίνει γνωστή στον άνθρωπο η χρήση του αλατιού ως συντηρητικού, πράγµα που συνέβαλε στη διατήρηση των τροφίµων (κρέατα, ψάρια, τυριά, ελιές κ.λπ.) και βοήθησε στις µεγάλες µετακινήσεις, αφού πλέον είχε βρεθεί ο τρόπος να συντηρούνται οι τροφές επί µακρόν. 
Στην Αρχαία Ρώµη, το αλάτι λειτουργούσε ως νόµισµα και η ανταλλακτική του αξία ίσχυε και σε πολλές άλλες περιοχές και περιόδους. Η αξία του υπήρξε πολύ µεγάλη και για να την αντιληφθεί κανείς αρκεί να αναλογιστεί πως η αγγλική λέξη για το µισθό «salary», προέρχεται από τη λατινική «salarium» που σηµαίνει πληρωµή µε αλάτι (sale είναι το αλάτι στα λατινικά!!).***** (δείτε διευκρινιστική επεξήγηση, προς αποκατάσταση της αληθινής ρίζας της λέξεως, στο τέλος του άρθρου). Στις Ασιατικές χώρες ανταλλασσόταν το βάρος του σε χρυσάφι. Αυτό δικαιολογεί το µεγάλο αριθµό πολέµων που έχουν ξεσπάσει στην ανθρώπινη ιστορία για την αποκλειστική εκµετάλλευση και διάθεση αλατιού. 
Τα υπόγεια αποθέµατα αλατιού δηµιουργήθηκαν µε την εξάτµιση ωκεανών µερικά εκατοµµύρια χρόνια πριν. Στις γεωλογικές ανακατατάξεις της Γης, περιοχές που ήταν κάποτε θάλασσες µεταµορφώθηκαν σε βουνά και µπορεί να µας φαίνεται περίεργο που υπάρχει ένα οροπέδιο στρωµένο µε αλάτι στη Βολιβία ή ότι γίνεται εξόρυξη αλατιού στα Ιµαλάια, στις Άλπεις, στην Αφρική και στις Η.Π.A. 

Τα είδη του αλατιού 
Ορυκτό αλάτι. Το 70% της παγκόσµιας κατανάλωσης καλύπτεται από το ορυκτό αλάτι. Το αλάτι που άφησαν πίσω τους οι ωκεανοί µπορεί να βρεθεί σε διαφορετικές προσµείξεις. Αλλού υπάρχουν πολλά χρώµατα, αλλού πέτρες, αλλού σκελετοί ζώων και ό,τι άλλο µπορεί να κατακαθίσει στη διάρκεια των χιλιετηρίδων. Έτσι, η καθαρότητα του ορυκτού αλατιού διαφέρει από ορυχείο σε ορυχείο, αλλά γενικά το ορυκτό αλάτι χρειάζεται πολύ καλό πλύσιµο για να αποβάλει τις ξένες προσµείξεις. 
Θαλασσινό αλάτι. Όλες οι θάλασσες δεν έχουν την ίδια περιεκτικότητα σε αλάτι. Η αναλογία στις βόρειες θάλασσες είναι περίπου 3%, στη Μεσόγειο κυµαίνεται από 3,8-4%, ενώ στη Νεκρά Θάλασσα φτάνει το 8%.Ο µεγαλύτερος όγκος του αλατιού που παράγεται στη Μεσόγειο είναι κυρίως χονδρόκοκκο και είναι σχετικά καθαρό. Το κόκκινο ή µαύρο αλάτι από τη Χαβάη οφείλουν το χρώµα τους από τη µια στον ηφαιστειακό πηλό και στον άνθρακα που υπάρχει στη γη και από τη άλλη στο ότι δεν υποβάλλονται καθόλου σε διαδικασίες καθαρισµού. 

Κατηγορίες θαλασσινού αλατιού 
Φυσικό αλάτι. Είναι αυτό που έχει υποστεί τις λιγότερες δυνατές κατεργασίες και δεν περιέχει καθόλου πρόσθετα ή βελτιωτικά. 
Άνθος αλατιού. Θεωρείται το καλύτερο αλάτι και είναι αρκετά ακριβό. ∆εν έχει υποστεί καµία κατεργασία – οπότε περιέχει ιχνοστοιχεία όπως φθόριο, µαγνήσιο, κάλιο, ασβέστιο – και συλλέγεται µε το χέρι. Συγκεντρώνεται στην επιφάνεια του νερού στις αλυκές. 
Ελληνικού μονοπωλίου(κοινό αλάτι): ακατέργαστο αλάτι που όμως έχει υποστεί καθαρισμό. Κυρίως χρησιμοποιείτε στην κτηνοτροφία, τυροκομία, για το λιώσιμο των πάγων στους δρόμους και στη βιομηχανία. Είναι χρώματος γκρι.
Καθαρισμένο μαγειρικό αλάτι: καθαρισμένο (επεξεργασμένο) αλλά όχι εμπλουτισμένο με χημικά πρόσθετα αλάτι με υποκίτρινο χρώμα. Στα συστατικά της συσκευασίας του θα γράφει "μόνο καθαρό θαλασσινό αλάτι".

Τέλος θα πρέπει να αναφέρω και 2 κατηγορίες που περιέχουν πρόσθετα:
Επιτραπέζιο αλάτι: έχει λευκό χιονάτο χρώμα και λιγότερο αλμυρή γεύση από τα πρόσθετα που δε του επιτρέπουν να λιώσει στο στόμα
Ιωδιούχο αλάτι: ίδιο με το επιτραπέζιο αλλά του έχει προστεθεί ιώδιο. Το θαλασσινό αλάτι χάνει το ιώδιο του μετά από λίγη ώρα αφού βρεθεί στην αλυκή γιατί αυτό (το ιώδιο) εξαχνώνεται σχεδόν αμέσως.

Βιοµηχανικές χρήσεις του αλατιού 
Εκτός από τη µαγειρική, το αλάτι χρησιµοποιείται ως συντηρητικό τροφίµων, για την παρασκευή του µετάλλου νατρίου (Na), της µαγειρικής σόδας (ΝαΗCO3), της βιοµηχανικής σόδας (Να2CO3), και άλλων βιοµηχανικών ενώσεων. 

Αλάτι µε πρόσθετα 
Μια πολύ µικρή ποσότητα (~50 ppm) ιωδιούχου καλίου (KI) προστίθεται στο µαγειρικό αλάτι για να παρέχει προστασία στο θυρεοειδή αδένα. Αυτό είναι το ιωδιούχο αλάτι. Άλλες πρόσθετες ουσίες περιλαµβάνουν το ανθρακικό νάτριο ως σταθεροποιητή (αποτρέπει τη συσσώρευση του αλατιού). Αφ'ετέρου, επειδή το αλάτι συµβάλλει στην αύξηση της πίεσης του αίµατος στο ανθρώπινο σώµα, οι υπερτασικοί θα πρέπει να µειώνουν την κατανάλωση αλατιού στα τρόφιµά τους. Γι’ αυτό το σκοπό, είναι εµπορικά διαθέσιµο και αλάτι µε µειωµένη περιεκτικότητα σε NaCl. Περιέχει ιωδιούχο κάλιο(KI) (KCl) ως υποκατάστατο του αλατιού, σε ποσότητες 25% και ακόµη και 50% w/w. 

Ο ρόλος του αλατιού στη κυτταρική ισορροπία µεµβράνης 
Οι µεµβράνες των κυττάρων των θηλαστικών είναι µεµβράνες που χωρίζουν τα βιολογικά ρευστά µέσα και έξω από τα κύτταρα. Έχουν την ιδιότητα να είναι αδιαπέραστες από το νερό (το νερό είναι ο διαλύτης στα βιολογικά ρευστά), αλλά διαπερατές σε µερικά ιόντα. Ειδικότερα, είναι διαπερατές στα ιόντα καλίου (K + ), αλλά σε κατάσταση χαλάρωσης, είναι αδιαπέραστες στα ιόντα νατρίου (Να + ), στα ιόντα χλωρίου (Cl - ) και σε άλλα ιόντα. Κατά συνέπεια, η συγκέντρωση των Κ + στο εσωτερικό του κυττάρου είναι περίπου 20 φορές υψηλότερη απ' ό,τι έξω από το κύτταρο. Αυτό έχει επίδραση στη λειτουργία των κυττάρων. 

Το αλάτι και η ωσµωτική πίεση των διαλυµάτων 
Η αυξηµένη συγκέντρωση αλατιού των υδατικών διαλυµάτων έχει ως αποτέλεσµα την αύξηση της ωσµωτικής πίεσης του διαλύµατος. Μια διαταραχή στην ισορροπία της ωσµωτικής πίεσης είναι η αιτία της απορροής υγρών από τα φρούτα και τα λαχανικά όταν προσθέτουµε αλάτι στα λαχανικά (ή ζάχαρη στα φρούτα). Σηµειώστε επίσης ότι ένα υδατικό διάλυµα χλωριούχου νατρίου, που έχει την κατάλληλη συγκέντρωση έτσι ώστε η ωσµωτική πίεση να είναι η ίδια µε αυτήν του ανθρώπινου αίµατος, χρησιµοποιείται στην ιατρική ως φυσιολογικός ορός. 

Το αλάτι στη µαγειρική 

Λαχανικά 
 1. Το αλάτι απορροφάει το νερό από τις τροφές, γι’ αυτό όταν θέλουµε να «βγάλουµε» τα υγρά από τα λαχανικά, όπως π.χ το σπανάκι για να είναι «στεγνά». Επίσης προσθέτουµε αλάτι για να βελτιώσουµε τη γεύση. 
 2. Όταν βράζουµε λαχανικά προσθέτουµε αλάτι το οποίο βοηθάει στη διατήρηση του χρώµατός τους. 
 3. Το αλάτι κάνει τα φασόλια σκληρά γι’ αυτό το προσθέτουµε στο τέλος. 
Κρέας 
 1. ∆εν αλατίζουµε ποτέ το κρέας σχάρας πριν το ψήσουµε γιατί το αλάτι απορροφάει τα υγρά του κι αυτά αποµακρύνονται από αυτό. Προσθέτουµε αλάτι στο τέλος. 
 2. Εν αντιθέσει µε το ψήσιµο στο τηγάνι όπου αλατίζουµε από την αρχή και ελέγχουµε στο τέλος αν χρειάζεται κι άλλο. 
Ψάρι 
 1. Για να διατηρήσουµε το ψάρι το αλατίζουµε αφού το έχουµε προετοιµάσει για το µαγείρεµα 
 Γλυκά 
 1.Το αλάτι προσθέτει στη γεύση των γλυκών, γι’ αυτό προσθέτουµε πολύ λίγο σ’ αυτά στο στάδιο της προετοιµασίας.

Ανάπτυξη: Γεώργιος Τσαπαρλής Μετάφραση από τα Αγγλικά: Αικατερίνη Τάτση και Γεώργιος Τσαπαρλής Ίδρυµα: Τµήµα Χηµείας, Πανεπιστήµιο Ιωαννίνων
Πηγή: www.parsel.uni-kiel.de

Αλάτι Θαλασσινό Μεσογείου

Το Θαλασσινό αλάτι της Μεσογείου είναι από τα πιο φημισμένα αλάτια στον κόσμο λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε μαγνήσιο. Η περιεκτικότητά του σε αλάτι κυμαίνεται από 3% μέχρι 8%. Η αποκομιδή γίνεται σε φυσικές αλυκές στην Ελλάδα, αλλά και στην υπόλοιπη Μεσόγειο. Επειδή είναι σχεδόν ακατέργαστο και δεν υποβάλλεται σε τεχνητή λεύκανση, το Θαλασσινό Αλάτι της Μεσογείου διατηρεί σχεδόν όλη την περιεκτικότητά του σε θρεπτικά συστατικά και ιχνοστοιχεία.
Το θαλασσινό αλάτι εξαιτίας της κρυσταλλικής δομής του, αποδεικνύεται ευεργετικό, αφού εμπεριέχει όλα τα απαραίτητα για τον οργανισμό ιχνοστοιχεία, όπως κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο κ.ά. Όμως, θα πρέπει να καταναλώνεται πάντα με μέτρο, ιδιαίτερα από άτομα που έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση. Η κατάχρησή του μπορεί να επιφέρει δυσπεψία, έλκος ή ακόμη και νεφρικές παθήσεις.

Αλάτι Καπνιστό Κύπρου

Το Αλάτι Καπνιστό Κύπρου είναι ένα φυσικό προϊόν που συνδυάζει το θαλασσινό αλάτι με κάπνισμα για μια εντελώς ξεχωριστή γεύση, η οποία ταιριάζει ιδιαίτερα με κρέατα ψημένα στη σχάρα.
Η ιδιαίτερη καπνιστή γεύση του προέρχεται από το ξύλο ερυθρής σημύδας, από το οποίο καπνίζεται με παραδοσιακό ινδιάνικο τρόπο.
Μετά τη συγκομιδή, το αλάτι υποβάλλεται σε μια διαδικασία στραγγίσματος και φυσικής εξάτμισης για να αφαιρεθεί η θαλάσσια υγρασία από τους κρυστάλλους και ύστερα θερμαίνεται, αποκτώντας μ’ αυτόν τον τρόπο την καπνιστή του γεύση. Η διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει μέχρι και δύο χρόνια.

Αλάτι Μαύρο Κύπρου

Το Αλάτι Μαύρο Κύπρου είναι νιφάδες φυσικού αλατιού θάλασσας και είναι αρχικά άσπρου χρώματος.
Οι νιφάδες του αλατιού αρωματίζονται με ενεργοποιημένο άνθρακα από τις ηφαιστειογενείς περιοχές της Κύπρου, χαρίζοντάς του το μαύρο χρώμα. Η διαδικασία παραγωγής του μπορεί να κρατήσει έως και 2 χρόνια, ώστε να επιτευχθεί η σωστή υφή και γεύση του αλατιού.
Το Αλάτι Μαύρο Κύπρου διακρίνεται για τους μεγάλους κρύσταλλους σε σχήμα πυραμίδας. Λόγω του ενεργοποιημένου άνθρακα είναι ελαφρύ αλάτι, έχοντας την χαρακτηριστική ήπια γεύση των αλατιών της Μεσογείου.

Εκτός από χρώμα, η προσθήκη του ενεργοποιημένου άνθρακα στο αλάτι, του προσφέρει μια ιδιαίτερη γεύση, αλλά και στοιχεία αποτοξίνωσης. Έτσι συμβάλλει στην φυσική αποτοξίνωση του οργανισμού μας.

Αλάτι Γκρι Βρετάνης

Το Αλάτι Γκρι Βρετάνης θεωρείται ο "Βασιλιάς όλων των Αλατιών" ή το "χαβιάρι των αλατιών".
Το Αλάτι Γκρι Βρετάνης είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε ασβέστιο και ποτάσιο. Θεωρείται από τους γευσιγνώστες ως η καλύτερη ποικιλία θαλασσινού αλατιού και είναι επίσης γνωστό ως "Fleur de Sel" (Φλερ ντε δελ), δηλαδή ο ανθός του αλατιού. 
Η συγκομιδή γίνεται στις ακτές της Βόρειας Γαλλίας που βρέχονται από τον Ατλαντικό. Η απόχρωση του αλατιού οφείλεται στην τραχύτητα των κρυστάλλων του αλατιού, καθώς συγκρατούν την υγρασία της θάλασσας, δημιουργώντας ένα θολό ή “γκρίζο” χρώμα. 

Αλάτι Κόκκινο Χαβάης

Το Αλάτι Κόκκινο Χαβάης είναι ένας θρυλικός ιαματικός πυλός προικισμένος με θεραπευτικά οφέλη. Όταν προστίθεται στο αγνό αλάτι του Ειρηνικού Ωκεανού, το μεγαλοπρεπές χρώμα του μεταδίδεται μαζί με την υπέροχη γεύση του.
Το Αλάτι Κόκκινο Χαβάης προέρχεται από ηφαιστειακή λάβα και αποκτά αυτό το έντονο χρώμα τερακότας από την ανάμειξη του πυλού που βγαίνει από το ηφαίστειο.
Χαρίζει μια έντονη γεύση στο φαγητό. Είναι αγνό ορυκτό αλάτι καθώς δεν υποβάλλεται σε διαδικασίες καθαρισμού. Χρησιμοποιείται κανονικά στο φαγητό και θεωρείται το πλέον ευεργετικό αλάτι για δίαιτες αποτοξίνωσης. 
Στη Χαβάη, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν σε τελετές τον θρυλικό πυλό, απ' τον οποίο προέρχεται το αλάτι, για να καθαρίσουν και να ευλογήσουν τα εργαλεία και τα κανό τους, ακόμη και για σκοπούς ίασης και θεραπείας. Από επιστημονική έρευνα βρέθηκε ότι το κόκκινο αλάτι περιέχει μόνο 84% χλωριούχο νάτριο. Η διαφορά αυτή αποτελεί σημαντικό όφελος για την υγεία, ιδιαίτερα σε άτομα που έχουν προβλήματα υπέρτασης, έλκους ή δυσπεψίας.

Αλάτι Γαλάζιο Περσίας

Από τα πιο σπάνια αλάτια στον κόσμο, χάρη στο μοναδικό του χρώμα, το Αλάτι Γαλάζιο Περσίας είναι ορυκτό αλάτι από το Βόρειο Ιράν. Το υπέροχο γαλάζιο χρώμα των κρυστάλλων του προκύπτει από τα τοπικά πετρώματα, κατά τον σχηματισμό της κρυσταλλικής δομής του αλατιού.
Χάρη στις υπέροχες αποχρώσεις του, συνηθίζεται να αποκαλείται το “ζαφείρι των Ιμαλαΐων”.
Το Αλάτι Γαλάζιο Περσίας έχει μια επιπλέον ασυνήθιστη ιδιότητα, αλλάζει η έντασή του καθώς παραμένει στο στόμα. Ενώ η αρχική του γεύση είναι έντονη, γίνεται πιο ήπια και ευχάριστη όταν παραμένει στη γλώσσα.

Αλάτι Ροζ Ιμαλαΐων

Το Ροζ Ορυκτό Αλάτι Ιμαλαΐων είναι από τα πιο φημισμένα ορυκτά αλάτια στον κόσμο και θεωρείται ως "λευκός χρυσός". Είναι αγνό φυσικό κρυσταλλικό αλάτι που έχει υποστεί τεράστια δύναμη πίεσης σε διάρκεια άνω των 200 εκατομμυρίων ετών. Αυτή η τεράστια πίεση έχει δημιουργήσει το κρυσταλλικό αλάτι, μία ανώτερη μορφή κρυσταλλικής δομής, η οποία έχει δεσμεύσει στοιχεία σε μικρά σωματίδια, τα οποία μεταβολίζονται εύκολα στον οργανισμό.
Η συγκομιδή γίνεται στα βουνά των Ιμαλαΐων. Οι κρύσταλλοι πλένονται σε άλμη και ύστερα αφήνονται στον ήλιο να στεγνώσουν φυσικά. Ονομάζεται ροζ αλάτι, γιατί συχνά έχει απαλό, σχεδόν διάφανο ροζ χρώμα.
Με υπέροχο ροζ χρώμα, που προκύπτει από το σίδηρο που έχουν τα πετρώματα της περιοχής, έχει νόστιμο και έντονο χαρακτήρα. Είναι ιδανικό για κόκκινο κρέας λόγω της απουσίας ιωδίου. Το ροζ αλάτι χρησιμοποιείται για άλμη αλλά και ως επιτραπέζιο αλάτι.

Η κάλυψη του Ροζ Αλατιού Ιμαλαΐων από τα ηφαιστειογενή πετρώματα κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών, το έχει προστατεύσει από την ατμοσφαιρική μόλυνση και έχει δημιουργήσει την πεποίθηση ότι το ροζ αλάτι είναι ένα από τα πιο αγνά φυσικά αλάτια στον κόσμο. Χρόνια τώρα, συστήνεται από εδικούς στην υγεία και στη μαγειρική, καθώς η καθαρότητά του και η υψηλή περιεκτικότητά του σε ευεργετικά ιχνοστοιχεία δε συγκρίνεται με κανενός άλλου. 84 πολύτιμα στοιχεία βοηθούν τον οργανισμό να απομακρύνει τις τοξίνες, να καταπολεμήσει την κατακράτηση υγρών, να ρυθμίσει την πίεση, να ομαλοποιήσει τη χώνευση βελτιώνει το κυκλοφορικό και αποτοξινώνει τον οργανισμό, κ.α. Οι ιδιότητές του το έχουν κάνει δημοφιλές σε ολόκληρο τον κόσμο και οι χρήσεις του είναι πολλές.
Τρόπος χρήσης: Κυρίως στη μαγειρική και στο μπάνιο, αφού έχει καλλυντικές και αναζωογονητικές ιδιότητες για το δέρμα και όλο τον οργανισμό, καθαρίζει και απαλλάσσει από τους μυϊκούς πόνους, την καθημερινή κόπωση κ.α.

Το αλάτι είναι σημαντικό για τη ζωή μας; 
Το αλάτι είναι απαραίτητο για την υδατική ισορροπία του οργανισμού μας και η έλλειψή του μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες. Ανατρέχοντας στην ιστορία, βρίσκουμε ότι οι στρατοί οι οποίοι μετακινούνταν με τα πόδια ήταν απαραίτητο να έχουν μαζί τους αλάτι για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Επίσης, σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, εκατοντάδες στρατιώτες του Ναπολέοντα πέθαναν κατά την υποχώρησή τους από τη Μόσχα, επειδή οι πληγές τους δεν μπορούσαν να θεραπευτούν λόγω της έλλειψης άλατος.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2013/02/to.html

Μαϊντανός: Δεν είναι τυχαίο που πάει με όλα!

Η έκφραση «είναι μαϊντανός», χρησιμοποιείται συχνά όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε κάποιον που είναι πανταχού παρών! Το μυρωδικό μαϊντανός δεν επιλέχθηκε τυχαία στο συγκεκριμένο σχήμα λόγου, αφού ταιριάζει γευστικά σχεδόν με όλα τα φαγητά, όπως επισημαίνει η διαιτολόγος- διατροφολόγος και βιοχημικός, Ματίνα Πουλλή – Βυρίνη.

Ας δούμε, λοιπόν, παρακάτω κάποια από τα χαρακτηριστικά του. O μαϊντανός είναι διετές, ιθαγενές φυτό. Καλλιεργείται στις εύκρατες περιοχές για τα φύλλα του που χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και σε διάφορες σαλάτες. Η βλάστηση του είναι σχετικά εύκολη και μπορεί να φυτρώσει ακόμα και σε γλάστρες ώστε κάθε νοικοκυρά να έχει εύκολη πρόσβαση σε αυτόν.

Οι αρχαίοι Έλληνες τον χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό βότανο αλλά και ως φάρμακο σε διάφορες παθήσεις, ενώ οι Ρωμαίοι μονομάχοι των συμπεριλάμβαναν πάντα στους χυμούς τους ως δυναμωτικό.

Θρεπτική αξία

Θρεπτικά ο μαϊντανός είναι πλούσιος σε βιταμίνες Α , Β και C. Θα βρούμε τριπλάσια ποσότητα βιταμίνης C στο μαϊντανό απ' ότι στο πορτοκάλι. Περιέχει επίσης περισσότερο σίδηρο από οποιοδήποτε άλλο πράσινο λαχανικό. Η αυξημένη περιεκτικότητα σου σε βιταμίνη C ενισχύει επιπλέον την απορρόφηση σιδήρου από άλλες πηγές. Άτομα με αναιμία θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα με την προσθήκη άφθονου μαϊντανού σε φαγητά και σαλάτες.

Ο μαϊντανός παρουσιάζει διουρητική δράση χάρη στο κάλιο που περιέχει με όφελος στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη ενώ μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση των πρησμένων άκρων λόγω κατακράτησης υγρών και στην καταπολέμηση της υπέρτασης. Ανασκόπηση βιβλιογραφίας που δημοσιεύθηκε στο «World Journal of Urology» επιβεβαιώνει τα οφέλη του μαϊντανού στη λειτουργία του ουροποιητικού.

Ο μαϊντανός βοηθάει στην πέψη χάρη στο αιθέριο έλαιο myristicin το οποίο περιέχει. Ένα άλλο έλαιο που ονομάζεται apiole ευθύνεται για την αυξημένη κινητικότητα της μήτρας και προσδίδει στο μαϊντανό εμμηναγωγό δράση. Γι αυτό το λόγο ή κατανάλωση σε μεγάλες ποσότητες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δε συνίσταται.

Μαγειρική - Συντήρηση

Στη μαγειρική ο μαϊντανός χρησιμοποιείται ευρέως, λόγω της γεύσης του αλλά και του χρώματος του. Ενισχύει τη γεύση άλλων τροφίμων και βοτάνων. Το καλύτερο άρωμα επιτυγχάνεται αν προστεθεί λίγο πριν το τέλος του μαγειρέματος. Οι σύγχρονοι σεφ τον χρησιμοποιούν σε πολλά πιάτα τους ωμό για να δώσουν άρωμα και χρώμα. Κάποια ποικιλία μαϊντανού σχηματίζει μια μεγάλη ρίζα όμοια με του σέλινου και τρώγεται βραστή σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Όπως όλα τα μυρωδικά, καλό είναι να καταναλώνονται φρέσκα και να μη μαγειρεύονται πολύ ώστε να διατηρούν τις ιδιότητες τους. Για να διατηρήσουμε όσο περισσότερο γίνεται το φρέσκο μαϊντανό, μπορούμε να τον τυλίξουμε στεγνό μέσα σε χαρτί κουζίνας ή να τον βάλουμε σε ένα ποτηράκι νερό μέσα στο ψυγείο. Στο εμπόριο θα βρούμε εύκολα και αποξηραμένο μαϊντανό για να τον χρησιμοποιήσουμε σε αφεψήματα ή στο φαγητό όταν δεν υπάρχει φρέσκος. Η βιταμίνη C καταστρέφεται με τη διαδικασία της ξήρανσης, όμως τα υπόλοιπα συστατικά παραμένουν καθιστώντας το μαϊντανό πολύτιμο και σε αυτή του τη μορφή.

Πηγή: diatrofi.gr

Πιείτε το κατάλληλο ρόφημα… για κάθε περίσταση

 Ακόμη κι αν το μόνο ρόφημα που έχετε στο σπίτι σας είναι… το νερό της βρύσης, άντε και λίγο γαλατάκι στο ψυγείο, για όταν διψάσουμε, μάθετε πως ό,τι πίνουμε δεν χρησιμεύει απλώς για να ικανοποιούμε την δίψα μας. Το νερό για παράδειγμα μπορεί να αποδειχθεί ο απόλυτος σύμμαχος όταν αρρωσταίνουμε, ενώ το γάλα μπορεί να σας βοηθήσει να χτίσετε… δυνατά ποντίκια. 

Κι αν αυτά τα δύο συνηθισμένα υγρά μπορούν να ικανοποιήσουν ανάγκες που δεν υπακούνε απλώς στις προσταγές ενός διψασμένου φάρυγγα, φανταστείτε τι μπορούν να κάνουν όλα τα υπόλοιπα ροφήματα. Πάρτε χαρτί και μολύβι και σημειώστε τι από τα παρακάτω θα προσθέσετε στην λίστα της επόμενης εξόρμησής σας στο supermarket.

*Υγεία… να την πιεις στο ποτήρι

Αν θέλετε να πιείτε κυριολεκτικά στην υγειά σας, δοκιμάστε τα ακόλουθα:

-Για να χτίσετε το μυϊκό σας σύστημα: Γάλα

Το γάλα περιέχει ορό γάλακτος και κασεΐνη, δύο είδη πρωτεϊνών που διαθέτουν σημαντικότατα αμινοξέα, τα οποία βοηθούν στο χτίσιμο των μυών. 

-Για να χάσετε βάρος: Πράσινο τσάι ή χυμό grapefruit

Το πράσινο τσάι ενισχύει ελαφρώς τον μεταβολισμό αν καταναλώσετε τέσσερα φλιτζάνια ημερησίως, βοηθώντας έτσι να ελέγξετε το βάρος σας, ενώ και οι κατεχίνες που διαθέτει έχουν γίνει αντικείμενο μελέτης για την πιθανολογούμενη δυνατότητά τους να βοηθούν την δίαιτα. Ο χυμός grapefruit έχει αποδειχθεί επίσης σημαντικός σύμμαχος, αν και ακόμη προτιμότερο είναι να καταναλώνετε μισό ωμό grapefruit με κάθε γεύμα. 

-Για μετά την σωματική άσκηση: Νερό ή σοκολατούχο γάλα 

Εκ των ων ουκ άνευ μετά από μια προπόνηση είναι η κατανάλωση νερού για να αναπληρώσετε αυτό που χάσατε με τον ιδρώτα. Το σοκολατούχο γάλα βοηθά επίσης τον οργανισμό να «επανέλθει» χάρη στην αναλογία υδατανθράκων-πρωτεΐνης που περιέχει (4 προς 1). Το νερό, φυσικά, θα σας χρησιμεύσει και πιο πριν, κατά την διάρκεια του τρεξίματος, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσατε να καταναλώσετε και κάποιο energy drink για να αναπληρώσετε τους ηλεκτρολύτες σας. 

*Ροφήματα για… πάσα νόσο

-Για στομαχικές ενοχλήσεις: Ginger ale

Το ρετρό ρόφημα μπορεί να αποδειχθεί σύμμαχος στο αναστατωμένο στομάχι, καθώς η πιπερόριζα βοηθά στην αντιμετώπιση της ναυτίας. 

-Για το «μπούκωμα»: Τσάι με λεμόνι και μέλι

Τα ζεστά ροφήματα γενικά βοηθούν να χαλαρώσει το «μπούκωμα» που νιώθουμε στο κεφάλι μας όταν είμαστε κρυωμένοι. Καλό είναι όμως να αποφεύγουμε το γάλα σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί κάποιοι είναι πιο επιρρεπείς στην παραγωγή… φλέματος όταν καταναλώνουν γαλακτοκομικά. Προτιμήστε τσάι με λεμόνι και μέλι, που διαθέτει καταπραϋντικές δυνατότητες. Το μέλι βοηθά εξίσου και στην καταπολέμηση του βήχα.

*Τα υγρά της ευεξίας

-Για την υπνηλία: Καφές, νερό και σπιρουλίνα

Την δράση του καφέ ήδη την γνωρίζετε. Το νερό, όμως, μπορεί επίσης να μας κρατήσει «ξύπνιους», ενώ ένα όπλο παραπάνω ενάντια στη νύστα θα έχετε αν προσθέσετε σε αυτό σκόνη σπιρουλίνας – θα βρείτε στα καταστήματα υγιεινής διατροφής.  

-Για την αϋπνία: Βυσσινάδα, ζεστό γάλα και χαμομήλι

Μην πνίξετε την αϋπνία σας στο αλκοόλ: Δοκιμάστε βυσσινάδα, η οποία αυξάνει τα επίπεδα μελατονίνης, που με την σειρά της βελτιώνει την διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου. Το ζεστό γάλα και το χαμομήλι, ως γνωστόν, θα σας βάλουν για βαθύ ύπνο εξίσου εύκολα. Το γάλα θα σας βοηθήσει επίσης στην καταπολέμηση της πείνας, καθώς θα σας δώσει το πολυπόθητο αίσθημα του κορεσμού. 

-Για την δυσπεψία: Νερό και τσάι με βότανα

Πιείτε νερό μετά το φαγητό σας ή δοκιμάστε ζεστό τσάι με βότανα, όπως μέντα, δυόσμο ή κανέλα για καλύτερη πέψη. 

-Μετά από καυτερό φαγητό: Γάλα ή αριάνι

Για να καταπολεμήσετε την «καυτερή» αίσθηση μετά από ένα chilli φαγοπότι, καταναλώστε γαλακτοκομικά προϊόντα σε υγρή μορφή, οι πρωτεΐνες και τα λιπαρά των οποίων καταπραΰνουν το κάψιμο. 

-Μετά το hangover: Νερό, χυμός πορτοκάλι ή smoothie μπανάνας

Ένα καλό κόλπο για να μην… σπάσει το κεφάλι σας την επόμενη ημέρα, είναι να φροντίσετε όταν πίνετε πολύ αλκοόλ, να καταναλώνετε και πολύ νερό. Αν όμως είναι πολύ αργά πια γι’ αυτό, επενδύστε στο κάλιο της μπανάνας για να αναπληρώσετε ηλεκτρολύτες ή χυμό πορτοκαλιού για να ανέβει και πάλι το σάκχαρό σας. 

-Για την άσχημη αναπνοή: Νερό

Τα οξέα από τον καφέ, την πορτοκαλάδα και τα λοιπά ζαχαρούχα ροφήματα που καταναλώνουμε μέσα στην ημέρα προκαλούν άσχημη αναπνοή. Καλό είναι, μαζί με αυτά, να καταναλώνουμε παράλληλα και νερό, το οποίο… σκουπίζει τα οξέα. 

Πηγή: Time Healthland

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΠΟΛΤΟΣ

Τί είναι ο βασιλικός πολτός;
     Είναι κρεμώδης ουσία που εκκρίνεται από τους υποφαρυγγικούς αδένες των εργατριών μελισσών. Προορίζεται για τη διατροφή όλων των ατελών σταδίων της μέλισσας γι’ αυτό και ονομάζεται γάλα των μελισσών. Η ονομασία βασιλικός πολτός προέρχεται από το ότι οι προνύμφες που προορίζονται για να γίνουν βασίλισσες, καθώς επίσης και οι ενήλικες βασίλισσες τρέφονται αποκλειστικά με μεγάλη ποσότητα από την τροφή αυτή. Στην αποκλειστική θρέψη με βασιλικό πολτό έγκειται η μετατροπή της εργάτριας σε βασίλισσα.

Χημική σύσταση
    Ο βασιλικός πολτός είναι πλούσια πηγή βιταμινών, ανόργανων στοιχείων και αμινοξέων. Η μέση χημική του σύσταση είναι:

• υγρασία 65%
• πρωτεΐνες 14%
• υδατάνθρακες 12%
• λιπίδια 5%
• ανόργανα στοιχεία 1%
• διάφορες ενώσεις (10-υδροξυ-δεκενοϊκό οξύ, γ-γλουβουλίνη, νουκλεϊκά οξέα, βιταμίνες της ομάδας Β, βιταμίνη C κ.α.) 3%

Σημειώνεται ότι αρκετά συστατικά του βασιλικού πολτού παραμένουν ακόμη απροσδιόριστα.

Φυσικές Ιδιότητες
    Το χρώμα του βασιλικού πολτού έχει μεγάλη σημασία γιατί αποτελεί δείκτη της φρεσκότητας και της καταλληλότητάς του. Ο φρέσκος βασιλικός πολτός έχει λαμπερό ασπρουδερό χρώμα έως ανοικτό κίτρινο.
Η υφή του είναι ζελατινώδης παχύρρευστη, αλλά με την πάροδο του χρόνου μεταβάλλεται σε συμπαγή.
Χαρακτηρίζεται από ελαφρύ άρωμα και όξινη γεύση που οφείλεται στο πολύ χαμηλό ph που έχει (3.5-4.5).

Επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό
     Ο βασιλικός πολτός έγινε αντικείμενο πολλών μελετών κάτω από αυστηρό ιατρικό έλεγχο σε νοσοκομεία, με την επίβλεψη γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων. Οι έρευνες έγιναν κυρίως για τις επιδράσεις του προϊόντος στις νευρασθένειες, στην ανάρρωση από διάφορες καταστάσεις, στην υπερκόπωση, στην γηριατρική, στην πορεία της εγκυμοσύνης και σε αρκετές περιπτώσεις διαταραχών του οργανισμού.
Δυστυχώς η υπέρμετρη και παραπλανητική διαφήμιση παρουσίασε τον βασιλικό πολτό σαν πανάκεια με αποτέλεσμα οι θετικές επιδράσεις που τεκμηριώθηκαν με μόχθο από επιστήμονες, να αμφισβητούνται και να γίνονται βορά ειρωνικών σχολίων στον καθημερινό τύπο. Για τον λόγο αυτό, στηριζόμενοι στη διεθνή βιβλιογραφία, δίνονται κατωτέρω οι τεκμηριωμένες απόψεις για τις θετικές επιπτώσεις του βασιλικού πολτού στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι απόψεις αυτές αποτελούν συμπεράσματα μακροχρόνιων επιστημονικών μελετών σε νοσοκομεία με μεγάλο αριθμό ασθενών, γι’ αυτό και δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν.

1. Ο Βασιλικός Πολτός βοηθά στην αντιμετώπιση των ρευματικών αρθρίτιδων, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε 10-υδροξυ-δεκενοϊκό και πεντοθενικό οξύ.
2. Ο Βασιλικός Πολτός βοηθά το γερασμένο και ταλαιπωρημένο οργανισμό. Στους υποτασικούς παρατηρήθηκε αύξηση της πίεσης και γενικά σε όλους διαπιστώθηκε αίσθημα ευφορίας.
3. Ο Βασιλικός Πολτός βρίσκει μεγάλη εφαρμογή στην παιδιατρική. Ιταλοί επιστήμονες μετά από μακρόχρονα πειράματα σε βρέφη που γεννήθηκαν πρόωρα, σε παιδιά ηλικίας μέχρι 7.5 χρόνων, καθώς επίσης και σε παιδιά με αναιμία, πνευμονία, βακτηριακές λοιμώξεις και άλλα, κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα: (α) Σε όλες τις περιπτώσεις ο βασιλικός πολτός αύξησε το σωματικό βάρος, (β) Βελτίωσε σημαντικά την όρεξη. Τα θετικά αποτελέσματα εμφανίζονται συνήθως 20 μέρες μετά την έναρξη της θεραπευτικής αγωγής (γ) Αυξάνονται και σταθεροποιούνται τα ερυθρά αιμοσφαίρια σε αναιμικά παιδιά, (δ) Ενισχύεται σημαντικά η δυναμικότητα του οργανισμού και η αντοχή του σε αρρώστιες.
4. Η υψηλή περιεκτικότητα του βασιλικού πολτού σε ακετυλοχολίνη (1.2 mg./gr. βασιλικού πολτού) βοηθά ώστε να μειωθεί η πίεση του αίματος και θεραπεύει τη χρόνια δυσκοιλιότητα.
5. Ο βασιλικός πολτός βελτιώνει τη γενική διάθεση, αυξάνει την ικανότητα για εργασία και την όρεξη και βοηθά ώστε τα άτομα να αποκτήσουν μεγαλύτερη διανοητική και σωματική δύναμη.
6. Ο βασιλικός πολτός έχει αντισηπτικές και μικροβιοκτόνες ιδιότητες
7. Ο βασιλικός πολτός βρίσκει εφαρμογή στην θεραπεία της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας.
8. Ο βασιλικός πολτός είναι ωφέλιμο θεραπευτικό μέσο για την προστασία των ούλων από αιμορραγίες.
9. Ο βασιλικός πολτός διεγείρει τα επινεφρίδια με αποτέλεσμα την έκκριση ορμονών που έχουν σχέση με τον μεταβολισμό των υδατανθράκων.
10. Ο βασιλικός πολτός έχει ευεργετικές ιδιότητες σε ορισμένα είδη δέρματος. Επίσης βοηθά στο να αντιμετωπιστεί ο ερυθηματώδης λύκος, το ερύθημα στο πρόσωπο και άλλες καταστάσεις κακής υγείας του δέρματος.
11. Ο βασιλικός πολτός βοηθά άτομα που πάσχουν από γενική εξάντληση, ζαλάδες και γενικά κακοκεφιά.
12. Ο βασιλικός πολτός περιέχει γενετήσιες ορμόνες (τεστοστερόλη, προγεστερόλη, οισταδιόλη) σε συγκεντρώσεις που βοηθούν τους άντρες να βελτιώσουν τη σεξουαλική τους ζωή και να αυξήσουν τη μυϊκή τους δύναμη. Στις γυναίκες συμβάλλει σημαντικά στη γαλακτοπαραγωγή μετά τη γέννα και στην αγγείωση του δέρματος δίνοντάς του έτσι λαμπερότητα και ομορφιά.

Δοσολογία
    Η ημερήσια κατανάλωση βασιλικού πολτού σύμφωνα με τη βιβλιογραφία ανέρχεται σε 120-180 χιλιοστά του γραμμαρίου, φθάνει συχνά το μισό και σε εξαιρετικές περιπτώσεις το ένα γραμμάριο. Για μικρά παιδιά η δόση δεν πρέπει να ξεπερνά το 1/10 του γραμμαρίου.

Από το ‘Η Μέλισσα και τα Προϊόντα της’, έκδοση της Μελισσοκομικής Επιθεώρησης

http://www.melisseus.gr

ΤΟ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ

     Δεν μπορείς να μιλήσεις για το μέλι σαν αυτό να ήταν απλά άλλο ένα φυτικό και κτηνοτροφικό προϊόν ή μια γλυκαντική ουσία. Στη δημιουργία του μελιού συνηγορεί όλη η φύση. Καλό θα ήταν λοιπόν να ξεκινήσουμε από την αρχή, πριν δηλαδή το μέλι μετασχηματιστεί σε αυτό το πολύτιμο τρόφιμο και φάρμακο μαζί.
    Ο φυτικός κόσμος ερωτεύεται, γονιμοποιείται και πολλαπλασιάζεται χωρίς πόδια. Αυτό κατά ένα μέρος το έχουν αναλάβει τα έντομα και ο αέρας. Χωρίζουμε λοιπόν τη γύρη, δηλαδή το σπέρμα του αρσενικού φυτού σε δύο είδη, την ανεμόφιλη και την εντομόφιλη, ανάλογα με τον τρόπο που έχει επιλέξει το κάθε φυτό για να μεταφέρει τη γύρη από το από το αρσενικό στο θηλυκό. Η διαδικασία αυτή λέγεται επικονίαση και την αναλαμβάνουν κατά κύριο λόγο οι μέλισσες. Η επικονίαση είναι πολύ σημαντική για τον πλανήτη. Χωρίς αυτή το μεγαλύτερο μέρος των έμβιων όντων θα χανόταν, όπως άλλωστε ομολογεί και ο Αϊνστάιν: χωρίς τη μέλισσα η ανθρωπότητα έχει μόνο 4 χρόνια ζωής. Η προσφορά της λοιπόν είναι ανυπολόγιστη.
    Το κίνητρο για να επισκεφθεί τα φυτά η μέλισσα και να μεταφέρει το σπέρμα από το αρσενικό άνθος στο θηλυκό είναι το νέκταρ και τα φυτά την κατευθύνουν προς τον στόχο αυτό με το δυνατό και ευχάριστο άρωμα αλλά και τα έντονα χρώματα. Το νέκταρ είναι η έκκριση από ειδικούς αδένες των φυτών, τα νεκτάρια, που βρίσκονται στο εσωτερικό και κοντά στη βάση των λουλουδιών, όπου εκκρίνουν έναν ζαχαρούχο χυμό με 80% υγρασία. Δεν είναι όμως μόνο κάτι τέτοιο. Για να μην σας κουράσω θα πω απλά ότι το νέκταρ είναι ένα βιολογικό πάζλ από 180 διαφορετικά κομμάτια που θα το δούμε εκτενέστερα παρακάτω. Η μέλισσα κάνει 12 ταξίδια κατά μέσο όρο την ημέρα. Σε κάθε ταξίδι επισκέπτεται 200 ως 300 λουλούδια. Μια μόνο συλλέκτρια επισκέπτεται κατά μέσο όρο 2500-3500 την ημέρα. Ακολούθως, κάθε πρωί ξεκινούν από μια δυνατή κυψέλη γύρω στις 20.000 συλλέκτριες, που μέχρι το τέλος της ημέρας θα έχουν καταφέρει να επισκεφθούν 50-70 εκατομμύρια λουλούδια (επισημαίνουμε ότι τα περισσότερα από αυτά έχουν βοτανικές ιδιότητες, πολύτιμες για την ανθρώπινη υγεία). Τα 12 φορτία μιας ημέρας ζυγίζουν μόλις 0.36 εκατοστά του γραμμαρίου. Μετά από δουλειά 20 ημερών και αφού έχει αφαιρεθεί το 63% της υγρασίας του νέκταρος η κάθε συλλέκτρια θα έχει συγκεντρώσει μόλις 1.5 γραμμάριο μελιού.
    Το μέλι μπορεί να προέρχεται από τα άνθη των φυτών, οπότε μετατρέπεται από νέκταρ σε μέλι, ή να είναι μελίτωμα, δηλαδή ζαχαρούχος χυμός που τον προσλαμβάνουν οι μέλισσες με την μεσολάβηση κάποιων εντόμων που παρασιτούν στα φυτά. Τέτοια φυτά είναι το πεύκο και το έλατο. Στο πεύκο pinus halepensis παρασιτεί το έντομο marsellina hellenica που βρίσκεται στην Ελλάδα και στα παράλια της Μ. Ασίας. Από αυτό το φοβερό δίδυμο παράγεται το πευκόμελο, ένα μέλι εξαιρετικής γεύσης και αρώματος, πλούσιο σε ιχνοστοιχεία. Στο έλατο πάλι παρασιτεί το παράσιτο physokermes hemicryphus, παράγοντας μελίτωμα εξαιρετικής ποιότητας. Στον ορεινό όγκο του Μαινάλου παράγεται ένα ελατόμελο με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δεν απαντώνται σε καμία άλλη περιοχή της Ελλάδας και του κόσμου. Το μέλι αυτό αποτελεί το μοναδικό ελληνικό μέλι προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π.).
Το μέλι όπως προαναφέραμε δεν είναι μια απλή γλυκαντική ουσία, όπως η ζάχαρη, η οποία μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας. Είναι ένα προϊόν μεγάλης βιολογικής αξίας, φυτικής και συνάμα ζωϊκής προέλευσης. Φυτικής λόγω του νέκταρος των φυτών και ζωικής λόγω των ενζύμων που ενσωματώνει η μέλισσα στο μέλι, τα οποία προκαλούν ζύμωση και διάσπαση των φυτικών ζαχάρων με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν.
    Είπαμε προηγουμένως ότι το νέκταρ και εν συνεχεία το μέλι αποτελείται από 180 διαφορετικές ουσίες. Αλλά αυτό που κάνει το μέλι αξεπέραστο δεν είναι τόσο τα επιμέρους στοιχεία που περιέχει, αλλά η συνύπαρξη όλων αυτών των στοιχείων σε ένα σύνολο με καθορισμένες αναλογίες και η συνλειτουργικότητά τους στον ανθρώπινο οργανισμό. Αυτή η αρμονική συνεύρεση δίνει στο μέλι μοναδικές ιδιότητες.

Η χημική σύσταση του μελιού
     Σε μια πρώτη γενική κατάταξη, μπορούμε να πούμε ότι το μέλι αποτελείται από 16-17% υγρασία, 77-78% υδατάνθρακες και 6% όλα τα υπόλοιπα συστατικά του.
Υδατάνθρακες: Πρόκειται για το σύνολο των ζαχάρων του μελιού που είναι πάμπολλα και πολλών κατηγοριών. Συνοπτικά θα πούμε ότι το σύνολο των ζαχάρων του μελιού αποτελούν δύο απλά, φυσικά ζάχαρα: η φρουκτόζη και η γλυκόζη. Αυτά τα δύο ζάχαρα δεν υπάρχουν αυτούσια στο νέκταρ που παίρνει η μέλισσα από τα λουλούδια. Είναι προϊόν διάσπασης ενός άλλου ζαχάρου της ζακχαρόζης που υπάρχει κατά κόρον στους φυσικούς χυμούς των λουλουδιών. Αυτή η διάσπαση επιτυγχάνεται με τη βοήθεια ενός ενζύμου που έχει η μέλισσα στους αδένες της και λέγεται ιμβερτάση. Όταν δηλαδή η μέλισσα πηγαίνει σε ένα λουλούδι παίρνει νέκταρ που αποτελείται κατά κύριο λόγο από ζακχαρόζη. Το νέκταρ αυτό το μεταφέρει στο κοινωνικό στομάχι της και εκεί εκλύει παράλληλα ένα ένζυμο που λέγεται ιμβερτάση. Η ιμβερτάση διασπά τη ζακχαρόζη σε δύο πιο απλά ζάκχαρα, τη φρουκτόζη και τη γλυκόζη. Έτσι, αυτό που θα έκανε ο οργανισμός μας επίπονα, να διασπάσει δηλαδή τα ζάχαρα, το έχουν κάνει ήδη οι μέλισσες και είναι έτοιμο για μας.
    Μετά την ανακάλυψη της χρωματογραφίας το 1952 παρατηρήθηκαν άλλα 20 ζάκχαρα χρήσιμα για τον οργανισμό που υπάρχουν στο μέλι εκτός της φρουκτόζης και της γλυκόζης. Τα ζάχαρα του μελιού αφομοιώνονται ταχύτατα από τον οργανισμό και αποτελούν μια πηγή ενέργειας και ευεξίας, ενδυναμώνοντας άτομα ταλαιπωρημένα από σωματική και πνευματική εργασία, αθλητές, εγκύους κλπ.
Άλλα στοιχεία
(α) Οργανικά Οξέα
     Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί στο μέλι 18 οργανικά οξέα με κυριότερο το γλουκονικό που παράγεται μέσα στο μέλι ενζυμικά με διάσπαση της δεξτρόζης.
(β) Πρωτεΐνες και Αμινοξέα
     Το μέλι έχει κάποιο ποσοστό πρωτεϊνών και αμινοξέων αλλά η συμμετοχή τους στη σύνθεσή του είναι μικρή. Συγκεκριμένα, έχουν εντοπιστεί 12 αμινοξέα που προέρχονται από τη γύρη η οποία εμπεριέχεται σε μικρές ποσότητες στο μέλι.
(γ) Μεταλλικά άλατα (ιχνοστοιχεία)
     Παίζουν σπουδαίο ρόλο στο μεταβολισμό και στη θρέψη, καθώς είναι συστατικά του σκελετού και των κυττάρων. Συμμετέχουν σε διάφορα ενζυμικά συστήματα και ρυθμίζουν την οξύτητα. Μερικά από αυτά είναι κάλιο, χλώριο, θείο, ασβέστιο, νάτριο, φώσφορος, μαγνήσιο, πυρίτιο, σίδηρος, μαγγάνιο, χαλκός, κοβάλτιο, ψευδάργυρος, άργυρος, βολφράμιο, ιρίδιο, νικέλιο, βανάδιο, χαλαζίας και βάριο.
(δ) Ένζυμα
     Οι ενζυματικές αντιδράσεις είναι η βάση της ζωής. Τα κυριότερα ένζυμα προστίθενται στο νέκταρ από τις μέλισσες και συντελούν καθοριστικά στη μετατροπή τους σε μέλι. Ακόμα κι όταν το μέλι είναι ώριμο τα ένζυμα συνεχίζουν να δρουν μέσα του. Γι’ αυτό σωστά ονομάζουν το μέλι ζωντανό τρόφιμο. Όπως αναφέραμε παραπάνω, η ιμβερτάση, που εκκρίνεται από τους αδένες οι οποίοι περιβάλλουν τον πρόλοβο της μέλισσας, διασπά τη ζαχαρόζη σε απλά ζάχαρα (φρουκτόζη, γλυκόζη). Η διαστάση, ένα άλλο ένζυμο που παράγεται από τους αδένες της μέλισσας, είναι το ένζυμο που υδρολύει το άμυλο και τις δεξτρίνες.
     Επιπλέον, στο μέλι περιέχεται, γλυκοδοξυδάση, ένζυμο που ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα και είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς θεωρείται υπεύθυνο για μια απ’ τις σπουδαιότερες ιδιότητες του μελιού. Η γλυκοδοξυζάση προπαρασκευάζει το γλουκονικό οξύ, το κυριότερο οξύ του μελιού και κατά τη διαδικασία αυτή παράγεται μεταξύ άλλων και υπεροξείδιο του υδρογόνου. Το τελευταίο αυτό έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί τη βάση της αντιβακτηριακής δράσης του μελιού. Αναφέρονται τέλος και άλλα ένζυμα στο μέλι, όπως η ινουλάση, η φωσφατάση, η καταλάση και η υποροξυδάση.
(ε) Βιταμίνες
     Το μέλι γενικά δεν θεωρείται ιδιαίτερα βιταμινούχο. Πάντως οι βιταμίνες που περιέχει και που είναι κυρίως του συμπλέγματος Β, αν και δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ημερήσιες ανάγκες, δημιουργούν με την ελάχιστη παρουσία τους ευνοϊκές προϋποθέσεις για την απορρόφηση και αφομοίωση των ζαχάρων και γενικά η επέμβασή τους στον μεταβολισμό είναι καθοριστική. Όπως είπαμε είναι κυρίως ο εναρμονισμός, η συνύπαρξη και η παράλληλη δράση των ουσιών που κάνει την ευεργετική δράση του μελιού πραγματικά αξεπέραστη. 
(στ) Αρωματικές ουσίες
     Είναι διάφορες ουσίες όπως τανίνες, αλκαλοειδή, γλυκοσίδες, αλδεείδες, κετόνες, εστέρες, καροτίνια, πολυφαινολικά σύνθετα, γλυκερίδια, φωσφολιπίδια, παλμιτικό οξύ, χολίνη και άλλες που του προσδίδουν όλες τις ιδιαιτερότητες του αρώματος, της γεύσης και του χρώματος.

Θανάσης Γκάρτσος (με τη σημαντική βιβλιογραφική συνδρομή του συγγράμματος του Θ. Μπίκου, Όλα για το Μέλι, Αθήνα 1991)

http://www.melisseus.gr

Κουρκουμάς-Curcuma Longa

Άλλα ονόματα: Κουρκούμι, Κουρκουμίνι, Χρυσόριζα, Κιτρινόριζα, Turmeric

Το όνομα του φυτού προέρχεται από την Αραβική λέξη curcum που σημαίνει το χαρακτηριστικό χρώμα της ρίζας του φυτού.  Υπάρχουν πολλές ποικιλίες κουρκουμά. Οι κυριότερες είναι:

α) Curcuma araomatica Salisb (Αρωματικό), β) Curcuma Longa (Ο κοινός κουρκουμάς), γ) Curcuma kwansgsiensis και δ) Curcuma zedoria.

Το φυτό φύεται στα όρια των δασών, σε ξέφωτα, ακροποταμιές και μπορεί να αντέξει την ανομβρία. Η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του είναι μεταξύ 20 και 30 βαθμών Κελσίου. Χάνει τα φυλλώδη τμήματα του και επιβιώνει κατά την ξηρή περίοδο ως υπόγειο ρίζωμα. Μερικά ειδή του γένους Curcuma αναπτύσσουν κονδυλώδης ρίζες, όπου αποθηκεύουν τόσο νερό όσο και θρεπτικά συστατικά.

Οι καρποί του ωριμάζουν υπογείως. Ο βλαστός μαζί με τα φυλλώματα φτάνουν σε ύψος από 3 έως 5 μ. με αποτέλεσμα τα φύλλα να βρίσκονται στον αέρα σε μεγάλο ύψος. Φέρει κιτρινόχροα άνθη σε σχήμα “τρομπέτας”, τα οποία όμως είναι βραχύβια, ζώντας μονό λίγες ώρες στις περισσότερες περιπτώσεις. Το Turmeric (κουρκουμάς) είναι αρωματικό και έχει μία πικρή, κάπως οξεία γεύση.

Το ρίζωμα του βράζεται για αρκετές ώρες, στεγνώνεται σε θερμούς φούρνους και στη συνεχεία αλέθεται δίνοντας μια βαθιά πορτοκαλοκίτρινη σκόνη, ένα από τα βασικά συστατικά του κάρυ, το όποιο χρησιμοποιείται ευρέως στις τοπικές κουζίνες των χώρων όπου το φυτό ενδημεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι το turmeric, είναι ένα πολύ σημαντικό μπαχαρικό στην Ινδία, η οποία παράγει σχεδόν ολόκληρη την παγκόσμια σοδειά και καταναλώνει το 80% από αυτήν.

Η χρήση του, ανάγεται περίπου στα 4.000 π.Χ., στον Βεδικό πολιτισμό της Ινδίας, όταν το turmeric ήταν το κύριο μπαχαρικό, κατέχοντας επίσης θρησκευτική σημασία. Στην Αγιουβερδική Ιατρική, η χρήση του turmeric ήταν διαδεδομένη για τη θεραπεία πολυαρίθμων ασθενειών, όπως φτωχή όραση, ρευματικοί πόνοι, ασθματικός βήχας, καθώς και για την αύξηση της παράγωγης γάλακτος μετά τον τοκετό. Θερμά υδατικά εκχυλίσματα του αποξηραμένου ριζώματος καταναλώνονταν με σκοπό να ελαττώσουν την φλεγμονή.

Στο βιβλίο Susrata, που χρονολογείται το 250 π.Χ., προτείνεται μια αλοιφή που περιέχει turmeric για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της τροφικής δηλητηρίασης. Το turmeric θεωρούνταν βότανο “rasayana”, ένα παρακλάδι της Αγιουβερδικής ιατρικής. Σ’ αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούνταν με σκοπό να εξουδετερώσει τη διαδικασία της γήρανσης.

Στην ιατρική Unani (Ελληνο-αραβική ιατρική του 1ου μΧ. αιώνα, βασισμένη στις διδασκαλίες του Ιπποκράτη, Γαληνού και Αβιτσιανού και στα τέσσερα ταμπεραμέντα της Αγιουβέρδα), το turmeric χρησιμοποιούνταν ως χολαγωγό στον ίκτερο, καθώς και εξωτερικά σε έλκη και φλεγμονές. Το ψημένο ρίζωμα αποτελούσε συστατικό παρασκευάσματος για τη θεραπεία της δυσεντερίας. Το θερμό υδατικό εκχύλισμα του αποξηραμένου ριζώματος χρησιμοποιούνταν ως γαλακταγωγό, για τη ρύθμιση του μεταβολισμού των λιπών, στο σακχαρώδη διαβήτη, τη διάρροια και σε ηπατοπάθειες.

Επίσης καταναλώνονταν ως τονωτικό και χωνευτικό. Η τακτική πρόσληψη του
φρέσκου χυμού με άδειο στομάχι θεωρούνταν ότι απέτρεπε τις στομαχικές
δυσλειτουργίες. Οι Ιθαγενείς του Ειρηνικού πασπάλιζαν τη σκόνη της ρίζας πάνω στους ώμους τους κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετουργικών και το χρησιμοποιούσαν ως θεραπεία για προβλήματα υγείας που μπορεί να ποικίλαν από δυσκοιλιότητα ως παθήσεις του δέρματος. Το turmeric είναι πιθανό να εισήχθη στην Κίνα από την Ινδία.

Δεν εμφανίζεται στα Κινέζικα βότανα μέχρι τη δυναστεία των Tang (618- 907μ.Χ), μια περίοδο με διεθνή εμπορική δραστηριότητα. Στο Bencao Gangmu (16ος αιώνας), γνωστό και ως Επιτομή της Ιατρικής Ύλης, ένα από τα πιο κατανοητά και σημαντικά εγχειρίδια στην ιστορία της Κινέζικης Ιατρικής αναφέρεται: “Ανακουφίζει πόνους στο στήθος, αλλά και στον κοιλιακό μυ προκαλούμενους από αιμόσταση και στασιμότητα της ενεργειακής ροής, σοβαρά προβλήματα αποξένωσης, που σχετίζονται με λοχεία, επιληψία ή παραφροσύνη...καθαρίζει την κάρδια, ανακουφίζει το συκώτι... ” Στη θεραπευτική χρησιμοποιούνται η ρίζα και το ρίζωμα του φυτού.

Ο Γαλλο-Αμερικανός γιατρός και ερευνητής Dr. Νταβίντ Σερβάν-Σρεμπέρ, ο οποίος αρρώστησε από ένα ιδιαίτερα επιθετικό καρκίνο στον εγκέφαλο,  έγινε καλά, η αρρώστια εμφανίστηκε πάλι και τελικά ιάθηκε, σε ένα εξαιρετικό βιβλίο του των εκδόσεων "Ψυχογιός" γράφει σε ένα σημείο του βιβλίου για τον κουρκουμά.

"Η χρυσόριζα (κουρκουμάς) δείχνει καθαρά τα οφέλη της χρήσης αυτών των ουσιών μέσα στο πλαίσιο μιας μαγειρικής παράδοσης, σε σύγκριση με την κατανάλωσή τους σε απομονομένη μορφή. Ερευνητές στην Taiwan χρησιμοποίησαν χρυσόριζα σε κάψουλες για την αγωγή όγκων, αλλά ανακάλυψαν ότι αφομοιώνεται ελάχιστα από το πεπτικό σύστημα.

Πραγματικά αν δεν αναμειχθεί με πιπέρι, πράγμα που γίνεται πάντα στο κάρι, η χρυσοριζα δεν περνά την βλεννογόνο του εντέρου. Το πιπέρι πολλαπλασιάζει την αφομοίωση της χρυσόριζας δύο χιλιάδες φορές. Έτσι η Ινδική σοφία ήταν πολύ πιο μπροστά απο την σύγχρονη επιστήμη ως προς την ανακάλυψη της φυσικής συνάφειας ανάμεσα στις τροφές. 

Όταν αναζητούσα πληροφορίες για τον δικό μου καρκίνο, ανακάλυψα κατάπληκτος ότι ακόμα και όγκοι του εγκεφάλου τόσο επιθετικοί όσο το τρομερό "γλοιοβλάστωμα" ήταν πιο ευαίσθητοι στην χημιοθεραπεία όταν οι ασθενείς έπαιρναν ταυτόχρονα και κουρκουμίνη.  Σύμφωνα με την ομάδα του γιατρού Aggarwal στο Χιούστον, η εξαιρετκή επίδραση της χρυσόριζας φαίνεται να ωφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ικανότητα της να παρεμποδίζει απευθείας την δράση του "Μαύρου Ιππότη" (πολύ δραστικά καρκινικά κύτταρα) του NF-Kappa B, που προστατεύει τα καρκινικά κύτταρα από τους αμυντικούς μηχανισμούς του σώματος".

ΠΗΓΗ "AntiiCancer" Συγγραφέας Dr. Νταβίντ Σερβάν-Σρεμπέρ "Εκδόσεις Ψυχογιός"

Συστατικα

Τουλάχιστον 4,0% πτητικό έλαιο και όχι λιγότερο από 3,0% κουρκουμΊνες. Ακολουθεί το ρίζωμα με 3,8% αιθέριο έλαιο κατά προσέγγιση. Το αιθέριο έλαιο της ρίζας περιέχει 43 συστατικά, μεταξύ των όποιων τα 24 απαρτίζουν το 68,8% του ελαίου. Σε μεγαλύτερο ποσοστό απαντώvται η r-τουρμερόνη(46,8%), η r-κουρκουμίνη(7%) και η διυδρο-κουρκουμίνη (4,3%). Στο αιθέριο έλαιο του ριζώματος συναντάμε 47 συστατικά, εκ των όποιων τα 24 συνιστούν το 70% του ελαίου. Η r-τουρμερόνη(31,1%), η τουρμερόνη(10%), η κουρλόνη(10,6%) και η r-κουρκουμίνη(6,3%) αποτελούν τα βασικά συστατικά του. Οι ουσίες αυτές είναι τόσο μονοτερπένια όσο και σεσκιτερπένια.

Χρησιμεύει: Όραση, Διαβήτη, Γήρανση, Τροφική δηλητηρίαση, Ίκτερο, Εξωτερικά έλκη, Φλεγμονές, Ρευματικοί πόνοι, Παραγωγή γάλακτος, Ασθματικός βήχας, Τονωτικό, Αντιοξειδωτικό

http://www.votana-ygeia.com

 

Οι ιδιότητες του βασιλικού πολτού

Γράφει: Βουρνάζη Μάρθα, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος.

Ο βασιλικός πολτός είναι μία εξαιρετικά θρεπτική oυσία, λευκή στο χρώμα, κρεμώδης, ισχυρά όξινη, με ιδιάζουσα οσμή και υπόπικρη γεύση η οποία εκκρίνεται από τους αδένες των νεαρών εργατριών μελισσών.

Η ονομασία “βασιλικός πολτός” δόθηκε το 1788 από τον διάσημο Ελβετό ζωολόγο Frannois Huber και προέρχεται από το γεγονός ότι οι προνύμφες που προορίζονται να γίνουν βασίλισσες, καθώς επίσης και οι ενήλικες βασίλισσες, τρέφονται αποκλειστικά με μεγάλη ποσότητα από την τροφή αυτή. Αυτός και μόνο ο λόγος είναι που οι βασίλισσες έχουν περίπου 42% μεγαλύτερο μέγεθος και ζουν 40-50 φορές περισσότερο συγκριτικά με τις μέλισσες, παράγοντας έτσι περισσότερα από 2.500 αυγά καθημερινά που αντιστοιχούν σε μέγεθος μεγαλύτερο από 2,5 φορές του όγκου τους.

Αυτό που κάνει τον βασιλικό πολτό να δίνει αυτά τα αποτελέσματα, δεν είναι τίποτα άλλο από τη σύστασή του.

ΝΕΡΟ	67 %
ΣΑΚΧΑΡΑ	12,5 %
ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ	15,5 %
ΤΕΦΡΑ	1 %
ΛΙΠΑΡΕΣ ΟΥΣΙΕΣ	4 %
ΝΙΑΣΙΝΗ             (Β3)	84  mg
ΡΙΒΟΦΛΑΒΙΝΗ  (Β2)	26,5 mg
ΠΥΡΙΒΟΞΥΝΗ   (Β6)	2,4  mg
ΘΕΙΑΜΙΝΗ         (Β1)	3,9  mg
ΠΑΝΤΟΘΕΝΙΚΟ ΟΞΥ	186  mg
ΦΥΛΛΙΚΟ ΟΞΥ	0,2  mg
ΒΙΟΤΙΝΗ	1,7  mg
ΙΝΟΣΙΤΟΛΗ	100 mg

Επίσης, σε διάφορες αναλογίες βρίσκονται και οι Β12, Α, D, E, K και C. Είναι φανερό ότι οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β είναι άφθονες στο βασιλικό πολτό και καθοριστικές για την καλή λειτουργία του νευρικού μας συστήματος αλλά και ολόκληρου του οργανισμού μας.

Η χρήση του βασιλικού πολτού ενδείκνυται  για την θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη. Προκαλεί μείωση των επιπέδων της γλυκόζης του αίματος και των επιπέδων των λιπιδίων του αίματος με πιο γρήγορο ρυθμό από τις συνηθισμένες θεραπευτικές αγωγές. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί σε εργαστηριακές μελέτες ότι σε αρκετές περιπτώσεις ο βασιλικός πολτός μπορεί να προκαλεί υπεργλυκαιμία και γι’ αυτόν το λόγο χρειάζεται προσοχή στη χρήση του.

Έχει διαπιστωθεί ότι ο βασιλικός πολτός έχει θετική δράση στο κολλαγόνο. Η δράση του αυτή ίσως να οφείλεται  στην παρουσία της προλίνης, ενός αμινοξέος  που συνδέεται με τη σύνθεση του κολλαγόνου και της ελαστίνης, τα οποία αποτελούν σημαντικά συστατικά του συνδετικού ιστού. Επίσης ευεργετικά αποτελέσματα παρατηρήθηκαν τόσο στην οστεοπόρωση όσο και στην σκληροδερμία, ασθένεια του συνδετικού ιστού, η οποία προσβάλει το δέρμα, τους μύες και τις αρθρώσεις. Με τη χρήση του βασιλικού πολτού σημειώθηκε  μείωση των πόνων των αρθρώσεων και βελτίωση της ελαστικότητα του δέρματος.

Άτομα που υποφέρουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα έχουν επίπεδα παντοθενικού οξέος στο αίμα μικρότερα από ένα φυσιολογικό όριο. Ο βασιλικός πολτός προσφέρει μεγάλη ποσότητα παντοθενικού οξέος σε συνδυασμό με το 10- υδροξυ-δεκενοϊκό οξύ το οποίο βοηθά στην απορρόφησή του. Η θεραπεία είναι αποτελεσματικότερη όταν ο βασιλικός πολτός χορηγείται με παντοθενικό ασβέστιο.

Επιπλέον, ο βασιλικός πολτός έχει αντικαρκινικές ιδιότητες. Σε πειράματα που έγιναν στην Ιαπωνία σε ποντίκια και ανακοινώθηκαν στο Διεθνές Συνέδριο Μελισσοκομίας της Nagoya (1985), παρουσιάστηκαν ενδείξεις ότι ο βασιλικός πολτός είναι αποτελεσματικός εναντίον των όγκων που αναπτύσσονται με αργό ρυθμό, αλλά όχι εναντίον όγκων καλπάζουσας μορφής (πχ. λευχαιμία). Επίσης, διεγείρει την παραγωγή της ανοσογλοβουλίνης από τα λεμφοκύτταρα και αυξάνει τα IgM και IgG σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού. Τα βιβλιογραφικά δεδομένα αναφέρουν ότι η χορήγηση βασιλικού πολτού σε παιδιά τα οποία έπασχαν από διάφορες μορφές καρκίνου (λέμφωμα, λευχαιμία και ηπατοβλάστωμα) είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της όρεξης και γενικά τη βελτίωση της κατάστασής τους, όπως επίσης και την αύξηση της αντοχής τους σε ιογενής και βακτηριακές ασθένειες. Επιπλέον παρατηρήθηκε αύξηση στα επίπεδα των λευκών αιμοσφαιρίων, των φαγοκυττάρων και των λεμφοκυττάρων.

Εκτός από το σακχαρώδη διαβήτη, τον καρκίνο και τα μυϊκά και αρθριτικά προβλήματα που προαναφέρθηκαν, ο βασιλικός πολτός έχει πολλές ακόμα θεραπευτικές ιδιότητες μερικές από τις οποίες είναι:

• για την πρόληψη εποχιακών ιώσεων
• κατά της κατάθλιψης, άγχους, στρες
• κατά της δυσκοιλιότητας
• κατά της ανικανότητας και της στειρότητας
• κατά των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση 
• κατά της αθηροσκλήρωσης (έλεγχος των επιπέδων της χοληστερόλης) 
• κατά της κόπωσης
• κατά του υποσιτισμού και της νευρικής ανορεξίας
• κατά της ασθένειας του Parkinson και του Alzheimer
• κατά της υπέρτασης
• ενίσχυση ανοσοποιητικού συστήματος-αντιμικροβιακή δράση (κυρίως έναντι στρεπτόκοκκων, σταφυλόκοκκων και Ε.coli, bacilli coli)
• τόνωση και ενδυνάμωση του δέρματος (λόγω του κολλαγόνου που περιέχει- μείωση ρυτίδων) και του τριχωτού της κεφαλής
• κατά του πονοκεφάλου
• κατά των ενδοκρινικών και ορμονικών διαταραχών
• μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης
• επουλώνει τις ιστικές καταστροφές
• κατά των φλεγμονών
• βελτιώνει το άσθμα
• προσφέρει αναβολική υποστήριξη με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αθλητική απόδοση (αυξημένη ενέργεια, αντοχή και φυσική δύναμη)
• κατά της πνευματικής κατάρρευσης
• κατά των ελκών, εκζεμάτων
• μειώνει αλλεργικά συμπτώματα άλλων αιτιών  
• διατήρηση ομορφιάς στα γηρατειά
• προστατεύει το ήπαρ

Τέλος, βοηθάει τα παιδιά με αναιμία και όσα παρουσιάζουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη. Βελτιώνει την απόδοση στις εξετάσεις και επιταχύνει την ανάρρωση.

Η δοσολογία ποικίλει ανάλογα με την ηλικία και τη φυσική κατάσταση και πρέπει να λαμβάνεται πάντα πρωί, να είμαστε νηστικοί και να το αφήνουμε κάτω από τη γλώσσα μέχρι να λιώσει. Στους ενήλικες αντιστοιχεί 1 gr ημερησίως, στα παιδιά ½ gr, ενώ στους αθλητές και τους ασθενείς έως και 2 gr. Η ισχύς του εξαρτάται από τη φρεσκάδα του, διατηρείται στο ψυγείο έως 6 μήνες ενώ αλλοιώνεται από τον αέρα, το φως και τα μεταλλικά σκεύ.

Με τόσες θεραπευτικές ιδιότητες εύκολα θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει ως φάρμακο. Όμως δεν είναι! Ο βασιλικός πολτός είναι ένα φυσικό τρόφιμο, ένα ακόμα θαύμα της φύσης που όμως η χρήση του θέλει πολύ προσοχή. Δεν πρέπει ποτέ να λαμβάνουμε παραπάνω από όσο ορίζει η δοσολογία. Ο βασιλικός πολτός δεν είναι μέλι και καλό είναι σε περιπτώσεις χρόνιων ασθενειών να συμβουλευόμαστε το γιατρό μας..

http://www.genenutrition.gr

Εχινάκεια για το ανοσοποιητικό σύστημα

ΣΤΟΡΙΚΆ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΈΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΧΙΝΆΚΕΙΑ

Οι ινδιάνοι χρησιμοποιούσαν εχινάκεια πολλούς αιώνες

πριν το ανακαλύψουν οι Eυρωπαίοι, για να θεραπεύουν πολλά προβλήματα, από μολύνσεις μέχρι δαγκώματα φιδιών. Aπό το 19ο αιώνα η χρήση του διαδίδεται στην Ευρώπη και αρχίζει η καταγραφή της δράσης του. Το 1938, Γερμανοί επιστήμονες , ασχολήθηκαν σοβαρά, με την εχινάκεια και σήμερα πλέον χρησιμοποιείται ευρύτατα για την ενίσχυση της άμυνας και την αντιμετώπιση των λοιμώξεων του αναπνευστικού και ουροποιητικού συστήματος.. Το 1994, γερμανοί κατέληξαν στο γεγονός ότι: όντως είχαμε θεαματική βελτίωση με χρήση εχινάκειας στη δόση των 900 mg/μέρα. Aν και μετά την είσοδο των αντιβιοτικών στην αγορά η χρήση του περιορίστηκε αρκετά, τα τελευταία χρόνια, με την τάση που επικρατεί για την εφαρμογή ήπιων εναλλακτικών μεθόδων άρχισε και πάλι να διαδίδεται ευρύτερα. Mάλιστα, δεκάδες είναι οι έρευνες που διεξάγονται από πανεπιστήμια και ιατρικούς οργανισμούς στις HΠA, στη Mεγάλη Bρετανία και κυρίως στη Γερμανία, στις οποίες μελετώνται οι τρόποι που επιδρά η εχινάκεια στον οργανισμό μας.

 

 

ΔΡΑΣΤΙΚΆ ΣΥΣΤΑΤΙΚΆ ΤΟΥ ΒΟΤΆΝΟΥ:

Tο γένος εχινάκεια (εchinacea) αποτελείται από 9 είδη, από τα οποία μόνο τρία (Echinacea purpurea, Echinacea angustifolia, Echinacea pallida) χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς σκοπούς.

Mερικές από τις χημικές ουσίες που περιέχει και στις οποίες οφείλονται οι ιδιαίτερες ιδιότητές της είναι οι πολυσακχαρίτες, τα φλαβονοειδή, τα αιθέρια έλαια, τα αλκαμίδια και το καφεϊκό οξύ. Tο ενδιαφέρον είναι ότι η συγκέντρωσή τους διαφέρει ανάλογα με το μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται. Διαφορές, ωστόσο, υπάρχουν και ανάμεσα στα 3 είδη, γι’ αυτό και οι ιδιότητες που παρουσιάζουν τα διάφορα σκευάσματα δεν είναι ίδιες.
Η εχινακεια δεν δουλεύει όπως τα συνθετικά φάρμακα. Τα συνθετικά αντιβιοτικά, μπορούν να σκοτώσουν τα βακτηρίδια που προκαλούν π.χ. πνευμονία. Αν πάρουμε εχινάκεια, σε μερικές εβδομάδες, διεγείρεται το άνοσο μας σύστημα και ενδυναμώνεται ο οργανισμός μας ενάντια σε κάθε είδους λοιμωξιογόνους παράγοντες, ιούς και βακτηρίδια! Η Εχινάκεια, δεν σκοτώνει ούτε απενεργοποιεί, ιούς και βακτηρίδια..Ενισχύει το άνοσο, έτσι ώστε αυτό να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους όποιους εισβολείς.

 

 

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΈΣ ΙΔΙΌΤΗΤΕΣ

Η εχινάκεια, διεγείρει τους αιμο-κυτο-βλάστες, στο μυελό των οστών..να παράγουν περισσότερα . και ισχυρότερα λευκά και μάλιστα T-killer λεμφοκύτταρα, που καταπολεμούν τις λοιμώξεις.

Η Εχινάκεια ενισχύει την παραγωγή ιντερφερόνης , η οποία έχει κύρια αποστολή την ενεργοποίηση , και πάλι των T-killer κυττάρων, τα οποία προσκολλώνται στα προσβεβλημένα από ιούς κύτταρα αποσυνθέτωντάς τα! Η ιντερφερόνη-που διεγείρεται με την εχινάκεια- προκαλεί την απελευθέρωση ενζύμων, τα οποία διαταράσσουν , σε πρώτη φάση, και τελικά διακόπτουν το DNA των ιών. Αν ο ιός αδυνατεί να εμφυτεύσει το γενετικό του κώδικα ( ανάλογα DNA αν είναι κοινός ιός, ή RNA αν είναι ρετροϊος) στα σωματικά μας κύτταρα, κι έτσι να πολλαπλασιαστεί. Τότε η λοίμωξη σταματά! Γι αυτό η εχινάκεια είναι εξαιρετικό φυτικό αντιβιοτικό και καθαριστικό του αίματος, καταπολεμά τη λοίμωξη και το ανοσοποιητικό σύστημα. Συνίσταται για την ακμή και τα σπυράκιακια, την τριχοφυτία του πέλματος, τα τσιμπήματα και τα κεντρίσματα. τους δοθιήνες και βρογχίτιδα, την καταρροή, εφυκίτιδα, τη διάρροια, ία. τον πυρετό του χόρτου, ,τη λαρυγγίτιδα. την ψωρίαση, τους ρευματισμούς, τον πονόλαιμο, τη μονιλίαση, την αμυγδαλίτιδα. Η εχινάκεια είναι το κυριότερο βότανο που μπορεί να βοηθήσει το σώμα να απαλλαχτεί από τις μικροβιακές λοιμώξεις. Είναι αποτελεσματική τόσο για τα βακτήρια, όσο και για τους ιούς. Γι αυτό η εχινάκεια χρησιμοποιείται για προβλήματα ακμής, δοθιήνες, σηψαιμία, εγκαύματα και ηλιακά εγκαύματα, δερματίτιδας, ψωρίασης, έρπητα ζωστήρα, τσιμπήματα εντόμων και κεντρίσματα. Είναι εξίσου χρήσιμη για λοιμώξεις της ανώτερης αναπνευστικής οδού, όπως η λαρυγγίτιδα και η αμυγδαλίτιδα καθώς και σε καταρροϊκές καταστάσεις της μύτης και των παραρρινικών κόλπων, σε οξεία βρογχίτιδα, κοινό κρυολόγημα, γρίπη και αδενικό πυρετό, σε προβλήματα μέσης ωτίτιδας, ωτίτιδα του κολυμβητή, άφθες, πυόρροια, ουλίτιδα, θυλακίτιδα, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, έρπητα γεννητικών οργάνων, κολπίτιδα.

 

 

ΒΌΤΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΌΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΎ ΚΑΙ ΤΗΣ ΆΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΎ:

το βότανο εχινάκεια χρησιμοποιείται πρωτίστως για την τόνωση του ανοσοποιητικού και του λεμφικού συστήματος, γι’ αυτό και αποτελεί την πρώτη επιλογή όταν πρέπει να ενισχυθεί η άμυνα του οργανισμού έναντι των λοιμώξεων του αναπνευστικού (γρίπη, κρυολόγημα). Συχνά χρησιμοποιείται και για την καταπολέμηση φλεγμονών και μολύνσεων (ουρολοιμώξεις), κολικών και δερματικών παθήσεων (ψωρίαση, έρπης, έλκος, πληγές, εγκαύματα, ακμή). Mε λίγα λόγια, το βότανο αυτό έχει αντιβιοτικές, αντιβακτηριακές, αντιφλεγμονώδεις και διεγερτικές ιδιότητες.

ΤΡΌΠΟΣ ΧΡΉΣΗΣ ΣΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΈΣ ΘΕΡΑΠΕΊΕΣ ΚΑΙ ΔΟΣΟΛΟΓΊΑ

Αφέψημα από τη ρίζα του βοτάνου: Η ρίζα του βοτάνου παρασκευάζεται ως αφέψημα. (ρίχνουμε 1-2 κουταλιές του τσαγιού ρίζα σε ένα φλιτζάνι νερό να σιγοβράσει για 10-15 λεπτά). Σε συνδυασμό με άλλα βότανα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάθε μόλυνση σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Εξωτερικά χρησιμοποιείται έτσι για τη θεραπεία μολυσμένων τραυμάτων και αμυχών.

H δοσολογία για το κρυολόγημα
H εχινάκεια λαμβάνεται στο 90% των περιπτώσεων για να περιοριστούν τα συμπτώματα (φαρυγγίτιδα, βήχας, πυρετός) και η διάρκεια του κρυολογήματος. Πολλοί είναι, επίσης, αυτοί που τη λαμβάνουν προληπτικά στη διάρκεια του χειμώνα, αφού φαίνεται πως μπορεί να προλάβει την εκδήλωση του κρυολογήματος. H σωστή χρήση της φέρνει τα μέγιστα αποτελέσματα:

Eνήλικοι
• Για πρόληψη. Bράζετε για 10΄ το βότανο σε νερό (η αναλογία είναι 1 κουταλιά βότανο για κάθε φλιτζάνι νερό), το σουρώνετε και πίνετε 1 φλιτζάνι εχινάκεια 2-3 φορές την εβδομάδα. Mπορείτε ακόμα να παίρνετε, πριν το φαγητό, 30 σταγόνες εχινάκεια 3 φορές την ημέρα για δύο εβδομάδες ή 3 κάψουλες των 200 mg την ημέρα για δύο εβδομάδες.
• Για περιορισμό των συμπτωμάτων. Πίνετε 2 φλιτζάνια αφέψημα για περίπου 4 ημέρες, είτε 1 κάψουλα 3 φορές την ημέρα για 6 εβδομάδες, είτε 40 σταγόνες βάμματος 3 φορές την ημέρα για έξι εβδομάδες (πριν το φαγητό).

Παιδιά
• 4-8 ετών. Mπορούν να λαμβάνουν 3 φορές την ημέρα το 1/3 της δόσης που αντιστοιχεί στους ενηλίκους, σε σταγόνες διαλυμένες σε χυμό πορτοκάλι ή νερό.
• 8-12 ετών. Mπορούν να λαμβάνουν 3 φορές την ημέρα το 1/2 της δόσης που αντιστοιχεί στους ενηλίκους, πάλι σε σταγόνες διαλυμένες σε χυμό πορτοκάλι ή νερό.
• Για την ανακούφιση του πονόλαιμου. Μπορείτε να κάνετε γαργάρες με αφέψημα εχινάκειας 3 φορές την ημέρα, ενώ για καλύτερα αποτελέσματα μπορείτε να τη συνδυάσετε με βιταμίνη C, πρόπολη και ψευδάργυρο.

Για το αφέψημα: Ετοίμασε ένα αφέψημα σύμφωνα με τη συνταγή. Πρόσθεσε και γλυκόριζα αν η γεύση σου προκαλεί αναγούλα.

 

 

ΠΑΡΕΝΈΡΓΕΙΕΣ ΑΠΌ ΤΗ ΧΡΉΣΗ ΤΟΥ ΒΟΤΆΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΆΞΕΙΣ

H εχινάκεια θεωρείται από τα ασφαλέστερα βότανα, αρκεί να λαμβάνεται σωστά. Σύμφωνα με έρευνες, δεν είναι τοξική, ενώ οι παρενέργειες που μπορεί να έχει σχετίζονται, ως επί το πλείστον, με ήπιες στομαχικές διαταραχές. Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή από άτομα με αλλεργία στην αμβροσία ή σε φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των ηλίανθων. H χρήση της απαγορεύεται σε παιδιά κάτω των 4 ετών, σε εγκύους και γυναίκες που θηλάζουν, όπως και σε άτομα που πάσχουν από φυματίωση, λευχαιμία, αυτοάνοσα νοσήματα, ανεπάρκειες του ανοσοποιητικού συστήματος, σακχαρώδη διαβήτη και ηπατοπάθειες.

Eπίσης, δεν πρέπει να λαμβάνεται από όσους χρησιμοποιούν φάρμακα ανοσοκατασταλτικά, όπως η κορτιζόνη, γιατί οι ειδικοί πιστεύουν ότι το βότανο καταστέλλει τη δράση τους.

Όταν λαμβάνεται από το στόμα, υπάρχει η πιθανότητα να προκαλέσει μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στη γλώσσα.

Δεν πρέπει να λαμβάνεται για περισσότερο από 2 μήνες, επειδή χάνει την αποτελεσματικότητά της και μπορεί να έχει την αντίθετη από την επιθυμητή δράση, δηλαδή να ρίξει την άμυνα του οργανισμού. Για το λόγο αυτό, οι συχνοί χρήστες χρειάζονται περιόδους αποχής, ώστε να διατηρείται η τονωτική της δράση. Όσον αφορά τα παιδιά, το βότανο και τα σκευάσματα που δεν περιέχουν αλκοόλη είναι η καλύτερη επιλογή.

Πηγή: www.phyto.gr

Διαβάστε περισσότερα http://alttherapy.blogspot.com/2012/07/blog-post_31.html#ixzz272JI3U6q